๑. พระภิกษุ สามเณร ต้องใจปฏิบัติตามธรรมวินัย อันพระผู้มีพระภาคเจ้าบัญญัติไว้ดีแล้ว
๒. ผู้เข้ามาอยู่ ควรเป็นผู้ใฝ่การศึกษา และใฝ่การปฏิบัติธรรม
๓. ไม่เพ่งโทษผู้อื่น หมั่นพิจารณาตัวเอง
๔. ต้องทำวัตรเช้า-เย็น ร่วมกัน พระอาจารย์กรรม ลาทำวัตรเช้าได้ เดือนละ ๔ ครั้ง
๕. ต้องออกบิณฑบาต ภัตตาหารที่บิณฑบาตได้ให้นำมาฉันรวมกันที่หอฉัน ยกเว้นรูปที่อาพาธ
๖. ห้ามนำวัตถุมงคลทุกชนิด เข้ามาซื้อขายแลกเปลี่ยน โดยเด็ดขาด
๗. ห้ามเล่นหมากฮอส หมากรุก หมากระดาน และการพนันทุกชนิด รวมหวยด้วย
๘. ห้ามนำหนังสือพิมพ์ และสิ่งพิมพ์ทุกชนิดที่ไม่เหมาะสมกับสมณะเข้ามาในสำนักฯเด็ดขาด
๙.
๑๐. ห้ามนำโน๊ตบุ๊ค แทปเลต เครื่องเล่นทุกชนิดเข้ามาเปิด ยกเว้น ใช้ดูหรือฟังธรรมะ
๑๑. ห้ามสูบบุหรี่ ไม่รับผู้ที่สูบบุหรี่ เนื่องจากกลิ่นจะรบกวนผู้อื่น
๑๒.ห้ามเล่นเกม เปิดเพลง หรือเปิดหนังเด็ดขาด
คณะพระอาจารย์กรรมเห็นประโยชน์ของการกำหนดระเบียบดังนี้
(ตามที่พระพุทธองค์ทรงตรัสไว้ และเพิ่มเติมตามเหตุปัจจุบันบางส่วน)
๑. สังฆะสุฏฐุตายะ เพื่อความยอมรับว่าดีแห่งสงฆ์
๒. สังฆะผาสุตายะ เพื่อความผาสุกของพระสงฆ์
๓. ทุมมังกูนัง ปุคคะลานัง นิคคะหายะ เพื่อกำราบคนหน้าด้านไม่มียางอาย
๔. เปสะลานัง ภิกขูนัง ผาสุวิหาระตายะ เพื่อความอยู่ผาสุกของภิกษุผู้มีศีล
๕. ทิฏฐะธัมมิกานัง อาสะวานัง สังวะรายะ เพื่อปิดกั้นโทษความเสียหายที่จะเกิดขึ้นในปัจจุบัน
๖. สัมปะรายิกานัง อาสะวานัง ปะฏิฆาตายะ เพื่อปิดกั้นโทษความเสียหายที่จะเกิดในอนาคต
๗. อัปปะสันนานัง วา ปะสาทายะ เพื่อให้เกิดความเลื่อมใสแก่ผู้ที่ยังไม่เลื่อมใส
๘. ปะสันนานัง วา ภิยโยภาวายะ เพื่อให้ผู้เลื่อมใสแล้วมีความเลื่อมใสยิ่งขึ้น
๙. สัทธัมมัฏฐิยา เพื่อความดำรงมั่นแห่งพระสัทธรรม
๑๐. วินะยานุคะหายะ เพื่ออนุเคราะห์พระวินัย
๑๑. ป้องกันภิกษุผู้มีอุปนิสัยอันธพาลก่อความวุ่นวายแก่ภิกษุ ผู้มีศีล
๑๒. เพื่อไม่ให้เป็นหนี้ชาวบ้าน
๑๓. เพื่อการขัดเกลากิเลส
๑๔. เพื่อความมักน้อย สันโดษ
๑๕. เพื่อความพร้อมเพรียง ความสามัคคีของหมู่คณะ
๑๖. เพื่อลดมานะ ละทิฏฐิ
๑๗. เพื่อความเจริญในธรรมวินัย
๑๘. เพื่อการกระทำที่สุดแห่งทุกข์โดยชอบ อันเป็นประโยชน์สูงสุดของการอุปสมบท
๑๙. เพื่อป้องกันภิกษุมาหาผลประโยชน์จากกการค้าขายวัตถุงมงคล และการเอาพระปลอมมาหลอกขายว่าแท้ ก็เข้าข่ายปาราชิก
จึงกำหนดระเบียบข้อปฏิบัตินี้